Założycielka Żywego Różańca

Paulina Maria Jaricot ( 22.07 .1799 – 9.01.1862 )  - francuska sługa Boża

W 1799 roku, 22 lipca w lyońskiej rodzinie bogatego przemysłowca Jaricot przyszła na świat dziewczynka – Paulina Maria. We Francji trwała rewolucja francuska obracając się przeciwko Kościołowi i religii. Paulinę ochrzcił potajemnie ukrywający się kapłan.

Dziewczynka w dzieciństwie snuła wraz ze starszym bratem marzenia o pracy misjonarskiej. Jednak młodość porwała ją w wir światowego życia. Przyszedł jednak dzień dramatyczny. Nieszczęśliwy wypadek spowodował, że dziewczynie groziła śmierć. Zrozpaczona matka żarliwie błagała Boga o ratunek, ofiarując swoje życie za życie córki. Modlitwa została wysłuchana i pani Jaricot wkrótce zmarła, a Paulina wyzdrowiała. Wydarzenia te, jak i kazania jezuity o. Wurtza doprowadziły do jej nawrócenia. 17-latka złożyła ślub czystości. Całą energię spożytkowała, by pomagać młodym robotnicom rodzinnej fabryki. Zachęcała je do modlitwy wynagradzającej Najświętszemu Sercu Pana Jezusa za grzechy świata, pro -wadziła działalność charytatywną, tracącym zatrudnienie pomagała znaleźć pracę.

Jako 21-letnia dziewczyna w 1819 założyła lyońskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary, zwane też Związkiem Lyońskim, które zajmowało się głównie zbieraniem pieniędzy na katolickie misje zagraniczne. W 1822 Związek przeniesiono do Rzymu i uczyniono je oficjalnym organem Stolicy Apostolskiej do zbierania środków materialnych na misje.

W okresie rozruchów robotniczych w Lyonie w latach 30. XIX w. (np. powstania tkaczy) Jaricot wspierała robotników duchowo i materialnie (próby zbudowania przedsiębiorstwa, którego udziały byłyby własnością robotników).

Cztery lata później powołała do życia Stowarzyszenie Żywego Różańca. Członkinie były zorganizowane w Róże. Każda Róża liczyła 15 osób, bo tyle było wówczas tajemnic Różańca Świętego. Każda z nich codziennie odmawiała „swoją tajemnicę”. Było to modlitewne „zaplecze” pracy misyjnej Kościoła. Do zadań Stowarzyszenia należało propagowanie wartościowej literatury i dewocjonaliów. Każdy członek Żywego Różańca miał obowiązek wprowadzić kolejne pięć osób.

Paulina Jaricot, założycielka wszystkich tych dzieł, ciężko zachorowała na serce. Udała się do Ojca Świętego Grzegorza XVI i uzyskała błogosławieństwo oraz poparcie dla swojej działalności. Papież udzielił też dziełu Żywego Różańca wiele przywilejów. Były to przede wszystkim odpusty.

Zmarła 9 stycznia 1862 roku w Lyonie. Obecnie trwa jej proces beatyfikacyjny.